Στις 12 το μεσημέρι, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί της Θεσσαλονίκης, έχουν συγκέντρωση στην Καμάρα και θα ακολουθήσει πορεία. Σήμερα, η απεργία τους μπαίνει στην τρίτη εβδομάδα, ενώ 48ωρη απεργία πραγματοποιούν και οι καθηγητές.
Θα έχετε παρατηρήσει ότι τις τελευταίες ημέρες, ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης προβάλλουν αντιδράσεις γονέων, οι οποίοι παραπονούνται πως λόγω της απεργίας, δεν έχουν πού να αφήσουν τα παιδιά τους. ‘Επιστρατεύονται γιαγιάδες’, ήταν ο ‘τίτλος’ σχετικού τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Οποία ανακάλυψις! Λες και όλες τις υπόλοιπες μέρες, το κοινωνικό κράτος λειτουργεί ρολόι και οι γιαγιάδες δεν έχουν άλλη απασχόληση παρά να πλέκουν τσιγκελάκι.
Οι γονείς που διαμαρτύρονται, μήπως έχουν παρεξηγήσει τα πράγματα; Το σχολείο, δεν είναι πάρκινγκ παιδιών. Και οι δάσκαλοι δεν χάνουν τα ημερομίσθιά τους απεργώντας, μόνο για τους δικούς τους μισθούς, αλλά και για μεγαλύτερο ποσοστό δαπανών για την παιδεία, για δημοκρατία στο σχολείο, για αξιοπρέπεια.
Οι γονείς, αντί να ανησυχούμε για τα κενά που δημιουργούνται από την απεργία των δασκάλων στη γνώση των παιδιών μας – τα οποία όπως διαβεβαιώνουν με ανακοινώσεις τους οι δάσκαλοι, θα τα καλύψουν – καλά θα κάνουμε να συγκροτηθούμε για να ζητήσουμε δυναμικά:
. καλύτερο σχολικό περιβάλλον για τα παιδιά μας, σχολικές αυλές με πράσινο
. λειτουργία κουζίνας και τραπεζαρίας στα σχολεία, ιδιαίτερα όπου λειτουργούν ολοήμερα, για να μην ξεμπερδεύουμε με το σοβαρό ζήτημα της διατροφής τους, απλώς δίνοντάς τους χαρτζιλίκι. Μη ξεχνάτε τα στοιχεία για τα υπέρβαρα παιδιά στην Ελλάδα, που δεν θα μειωθούν, όσο αφήνουμε να παρατείνονται φαινόμενα τύπου…. delivery στα σχολεία
. βελτίωση των συνθηκών εκμάθησης ξένων γλωσσών και υπολογιστών (λέμε τώρα…), μέσα στο σχολείο, ώστε να μην ‘αιμορραγούμε’ από τις δαπάνες για φροντιστήρια
. αθλητικές εγκαταστάσεις στα σχολεία, έτσι ώστε να μην γινόμαστε ρομποτάκια που τρέχουν μαζί με τα παιδιά, από το σχολείο στο φροντιστήριο κι από εκεί για αθλητικές δραστηριότητες.
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμη, αλλά ας κρατήσουμε το πιο σημαντικό.
Η θέση μας, αν μας νοιάζει πραγματικά για τα παιδιά μας, την εκπαίδευση, τη διάπλασή τους και το μέλλον τους, είναι μαζί με τους δασκάλους, όχι απέναντί τους.