Say no to subordination

ΟΧΙ στην Υποθαλάσσια των ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ

Υπογράφεται αυτές τις μέρες, στην Αθήνα, ΕΡΗΜΗΝ των πολιτών της Θεσσαλονίκης, η σύμβαση για την υπό κατασκευή υποθαλάσσια αρτηρία. Ένα έργο, που – αν επιτρέψεις την κατασκευή του:

• θα σε αποκόψει από τη θάλασσα

• θα μετατρέψει την παραλιακή λεωφόρο σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας

• θα επιβαρύνει τα ήδη σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα τόσο στην περιοχή των Δικαστηρίων – όπου μάλιστα θα δημιουργηθεί και σταθμός ΔΙΟΔΙΩΝ, όσο και στην οδό Ανθέων

• θα δημιουργήσει τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα

• θα υπονομεύσει τα έργα ανάπλασης της νέας παραλίας με θεματικά πάρκα, μειώνοντας σημαντικά το πράσινο

• θα εξαφανίσει το πάρκο του πεδίου του Άρεως και θα υποβαθμίσει το περιβάλλον του Αρχαιολογικού και του Βυζαντινού Μουσείου

Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έχουμε ραντεβού, σήμερα, από τις 3μ.μ. ως τις 5 μ.μ. στην πεζογέφυρα μπροστά από το Μακεδονία Παλάς, για να δείξουμε την αντίθεσή μας σε ένα έργο που σχεδιάστηκε χωρίς εμάς για μας, για να απαιτήσουμε από την Πολιτεία να σεβαστεί τον πολίτη της Θεσσαλονίκης, παίρνοντας το ‘ρίσκο’ να γίνει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για την υποθαλάσσια.

Ένα ΟΧΙ στην υπό κατασκευή υποθαλάσσια αρτηρία θα καταθέσουν σήμερα πολίτες της Θεσσαλονίκης, με αφορμή την υπογραφή της σχετικής σύμβασης, στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.

Ψήφισμα αντίθεσης στο έργο, θα επιδώσουν στις 12 το μεσημέρι, ο επικεφαλής της νομαρχιακής κίνησης ‘Νομαρχία των Κινημάτων και της Οικολογίας‘, Στρατής Πλωμαρίτης και της δημοτικής, ‘Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας‘ , Τάσος Κουράκης.  Ας είμαστε κι εμείς εκεί

Στο Πάρκο με τα περιστέρια, πίσω από την παλιά Λαχαναγορά, γίνεται αύριο στις 7μ.μ. η εκδήλωση της ‘Θεσσαλονίκης των Πολιτών και της Οικολογίας’, Μια πόλη χωρίς διακρίσεις-Η Θεσσαλονίκη είναι και δική μας πόλη‘. Στην εκδήλωση, θα μιλήσουν οι ομογενείς Ορέστης Ποποβίδης και Μαρίνα Μανουσαρίδου, ο καθηγητής του ΑΠΘ, Γιώργος Τσιάκαλος και ο Τάσος Κουράκης.

Θα ακολουθήσει μουσική εκδήλωση, με ποντιακά και ρωσικά τραγούδια.

‘Ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και αντισεισμικής θωράκισης’, είναι το θέμα της συνέντευξης Τύπου που οργανώνουν από κοινού η ‘Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας‘ και η ‘Νομαρχία των Κινημάτων και της Οικολογίας‘. Η συνέντευξη θα δοθεί στο Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης (πλατεία Ιπποδρομίου), σήμερα στις 12.30.

Στη συνέντευξη θα παρέμβουν ο Πάνος Ζέρβας, μέλος της κίνησης ‘Πολίτες για το Θερμαϊκό‘ και οδοντίατρος του ΕΣΥ, ο αναπληρωτής καθηγητής Γεωφυσικής του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης, Τάσος Κουράκης και της νομαρχιακής, Στρατής Πλωμαρίτης

Επειδή ο προεκλογικός αγώνας δεν πρέπει μόνο να προβληματίζει αλλά και να εμπνέει, κάνουμε πάρτυ.

Αύριο Τρίτη, 26 Σεπτεμβρίου 2006, είστε όλοι προσκεκλημένοι στις 21.30 στα γραφεία της Δημοτικής Κίνησης, Παύλου Μελά 21, όπου θα μαζευτούμε φίλοι και υποψήφιοι, για να διασκεδάσουμε… όσο αντέξουμε.

Υ.Γ. Τα εδέσματα θα είναι χειροποίητη χορηγία μελών μας, υποψηφίων μας και των μαμάδων τους.

Θεσσαλονίκη, 23 Σεπτεμβρίου 2006

Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,

Στις Δημοτικές εκλογές της 15^ης Οκτωβρίου, είμαι υποψήφια με τη Δημοτική Κίνηση “Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας”. Κυρίως,

• επειδή ‘Πόλις, είναι οι άνθρωποί της’,
• επειδή ‘το κυκλοφοριακό είναι πρόβλημα κυκλοφορίας ΑΝΘΡΩΠΩΝ και όχι οχημάτων’,
• επειδή ‘είμαστε αντίθετοι στην υπό κατασκευή υποθαλάσσια αρτηρία’,

επειδή η Κίνησή μας πιστεύει

• ‘στην κοινωνική αλληλεγγύη, στη στήριξη της πρόληψης, την απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη των χρηστών ναρκωτικών‘,
• ότι ‘η αισθητική των κατοίκων διαμορφώνεται πρωτίστως από την αισθητική του δημόσιου χώρου’.

Ακόμη, επειδή θέλουμε μια Θεσσαλονίκη που δεν θα είναι απομονωμένη (αεροπορικώς ή ακτοπλοϊκώς, μεταξύ άλλων), μια ‘πόλη να την περπατάς, πόλη να τη ζεις’.

Θα με τιμούσε ιδιαίτερα, αν μου εμπιστευόσαστε την ψήφο σας.

Ρένα Ακριτίδου, Δημοσιογράφος
Επικοινωνία: Rena.Akritidou@gmail.com
Blog: https://thessakrita.wordpress.com/

Γεννήθηκα στη Σαλονίκη. Μεγάλωσα μπουσουλώντας πάνω σε δάπεδα από τσιμέντο, λίγο πριν μπουν τα ξύλινα πατώματα, ακούγοντας από το έπιπλο- πικάπ Τσιτσάνη, Καζαντζίδη και Χρύσανθο, χαζεύοντας στη γειτονιά τον πεζό γιαουρτσή, αργότερα τον εποχούμενο καρπουζά. Το κλειδί πάνω στην πόρτα, από την έξω πλευρά. Κοινή βρύση τα πρώτα χρόνια, δίπλα σε ‘βίλα’ που είχε έναν τεράστιο κήπο με κόκκινα τριαντάφυλλα.

Σαββατοκύριακα, οικογενειακή βόλτα , ζαχαροπλαστείο ‘Φλώρα’, σινεμά ‘Κοσμικόν’, ‘Έλενα’, ο θερινός είχε ένα τεράστιο αγιόκλημα. Σπανίως, νυχτερινό κέντρο με λαϊκή ορχήστρα και πολύχρωμα λαμπιόνια.

Σχολείο με ποδιά κι ένα κουσούρι που έμεινε από το τράβηγμα αυτιών.

Άδικο χαστούκι γονικής ανησυχίας – έφταιγε η μουριά, στην άκρη της αλάνας.

Θησαυρός, ένα μπαλκόνι. Θεϊκό ηλιοβασίλεμα. Με τέτοια ομορφιά ‘δεδομένη’, σιγουριά ότι το αύριο θα είναι πάλι όμορφο, ίσως και καλύτερο.

Τα καλοκαίρια, τσούρμο στην ουρά για το καραβάκι. Μυρωδιά θάλασσας, κεφτέδες, Περαία, Αγία Τριάδα, Μηχανιώνα. Φωτογραφίες μπροστά στο Λευκό Πύργο.

Φλερτ στο ‘Ολύμπιον’, βόλτες Αριστοτέλους και παραλία. Ηλιοβασίλεμα, από άλλη οπτική. ‘Όπερα της πεντάρας’, ‘Κύκλος με την κιμωλία’…

Αθήνα, στο Αγγλικό της Φιλοσοφικής και ασφυξία πότε από την έλλειψη θάλασσας και ορίζοντα, πότε από δακρυγόνα στις πορείες.. Γεύση από διδασκαλία στην ιδιωτική εκπαίδευση, ‘στάση’, σχεδόν επτά χρόνων, στο ‘Ριζοσπάστη’, στο τμήμα διεθνών ειδήσεων, Αριστερά στα FM, Συνασπισμός. Σύνολον στην Αθήνα, 12 χρόνια.

Επιστροφή στη Σαλονίκη. Μια άλλη πόλη. Η θέα από το μπαλκόνι, ορατή μόνο από τη γωνία στην αρχή, μετά αθέατη. Τα σινεμά, σουπερμάρκετ. Και ο κήπος με τα τριαντάφυλλα, κι αυτός, πολυκατοικία.

Ιδιωτική τηλεόραση, κανάλι Mega. Εφημερίδες ‘Μακεδονία’ και ‘Θεσσαλονίκη’, πρωινά ξυπνήματα στη ΝΕΤ.

Σήμερα, ‘αρχισυντακτίζω’ στη ‘Θεσσαλονίκη’. Στον ‘ελεύθερο’ χρόνο μου, ψάχνω αλάνες για να παίζουν με ασφάλεια η Χριστίνα, ο Κωνσταντίνος και οι φίλοι τους, σχολεία που να μη μοιάζουν φυλακές, φροντιστήρια που να μη γειτνιάζουν με πιάτσες εμπόρων ναρκωτικών, χώρους όπου θα μπορούν να αυτοσχεδιάσουν, να αθληθούν, να κοινωνικοποιηθούν. Και κυρίως, μια πόλη, όπου θα μπορώ να τους δείχνω το ηλιοβασίλεμα και τον ουρανό, χωρίς να παθαίνουν διάστρεμμα στον αυχένα. Μια πόλη, όπου τα ναι που θα λέμε στα παιδιά μας, θα είναι περισσότερα από τα όχι. Μια πόλη, που θα τα κρατήσει μετά από λίγα χρόνια και δεν θα τα διώξει γιατί δεν θα έχει να τους προσφέρει ορίζοντα, βιώσιμο περιβάλλον, δουλειά.

Τι λέτε; Ψάχνουμε μαζί;

Ρένα Ακριτίδου,

Υποψήφια της Δημοτικής Κίνησης

Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας